story of the dog, part 2: the official part

De beslissing om een aanvraag te doen voor een blindengeleidehond heeft natuurlijk zijn tijd nodig. Je moet voor elkaar toegeven dat het zicht zo slecht is geworden dat bepaalde ondersteuning best prettig kan zijn. Je moet er over nadenken of je echt een hond in je gezin wilt hebben. Een voordeel, de kinderen waren wild enthousiast bij het vooruitzicht!

En dan het traject dat je moet doorlopen.
Er zijn natuurlijk criteria waar je aan moet voldoen om in aanmerking te komen voor een blindegeleidehond. En dat is waar een ietwat langdurig en rommelig proces voor ons van start ging. We zijn weken bezig geweest met het verkrijgen van de juiste informatie (wat is nu precies zijn gezichtsveld en zijn visus) en om bij de juiste persoon terecht te komen die een indicatie kan afgeven.

Om in aanmerking te komen voor een blindengeleidehond heb je twee indicaties nodig: een medische indicatie en een praktische indicatie. Grofweg gezegd: zie je slecht genoeg en ben je in staat om met een hond te lopen en met een hond om te gaan. De medische indicatie wordt afgegeven door een regionale instelling voor slechtzienden, de praktische indicatie door de geleidehondenschool.

Toen we eenmaal de juiste mensen gevonden hadden, waren de indicaties vrij snel geregeld.

Vervolgens wordt een aanvraag ingediend bij de ziektekostenverzekering. Deze beoordeelt de aanvraag op basis van de indicaties. De aanvraag was vrij snel voorlopig goedgekeurd.

Daarna moet de geleidehondenschool een hond met de cliënt matchen. De verzekering moet ook instemmen met deze match. Wij waren zo gelukkig dat de verzekering ook dit snel heeft goedgekeurd.




(zij weet nog niet wat haar binnenkort te wachten staat ... /
wow, exiting things to happen in the near future for her ...)

It takes time to make the proper decision and really apply for a guiding dog. You have to admit to yourself and to each other that the vision has worstened for instance, that you might be helped with some extra support. You have to think about the question whether you like to have a dog in your house and your familiy. Well, we had one big advantage, the girls were overenthousiastic with the idea of propabaly, eventually having a dog!

Also the route of applying for a guiding dog takes lots of time. There are several criteria which you have to meet before you can start the application.

And this is where a kind of long and messy process started for us. It took us weeks to get the proper information (what is his vision, how 'much' can he actually see) and to reach the proper guy or girl who gives an indication for his needs.

To 'qualify' for a guiding dog, you need two differend indications of needs: a madical one and a practical one. To say it boldly: is your vision bad enough and are you able to walk with and tkae care of a dog? The medical indication is given by a regional organisation for visually handicapped, the practical indication by the school which trains the dog.

When we finally found the right people, the indications were settled quite quickly. His vision really is quite bad.

After the indications, the application goes to the health insurance company. Over there they decide about the application based on both indications. In my loves case, they insurance company decided positively on the application in just a few weeks.

Next step is matching dog and client by the guiding dog training school. The insurance company also has to approve the match. Luckily this was settled quickly also.


Thanks for visiting, tot de volgende keer !!! XXX