pluis

Gisterochtend, toen ik de kinderen wegbracht, moest ik even in het konijnenhok kijken. Dat doe ik anders eigenlijk bijna nooit. Een van de konijntjes, Pluis, was 's nachts overleden. Pluis was een oude tante, ze is bijna 8 geworden. Ze is bij ons gekomen toen ik zwanger was van de dame met de viool.
Maar ja, het was kwart over 8, om nu met twee huilende verdrietige kinderen op school aan te komen, leek me ook geen goed idee. Ik heb het hok toen maar weer dicht gedaan, sorry Pluisje. En de only man at the house heeft 's middags de begrafeniswerkzaamheden uitgevoerd.
Het verdriet van de meiden viel mee, de oudste had er wel vrede mee omdat Pluis al zo oud was. De jongste kon goed leven met de gedachte dat Pluis nu een sterretje is geworden, net zoals Frodo de poes ...



Yesterday morning, when I left the house to bring the girls to school and nursery, I had the urge to look in the rabbithouse outside. I never to that actually, but I just had to. It seemed that one of the rabbits, Pluis, had died that night. Pluis was an old lady, she almost turned 8 years. She came with us, when I was pregnant of the lady with the violin.
But well, it was 8.15. To arrive at school with two crying and sad girls, didn't seem a good plan to me. I close the rabbithouse, very sorry Pluis. And the only man at the house buried her later the afternoon after he came home.
The girls weren't that sad after all. The oldest was okay because Pluis was quite old already, the youngest was pleased with the idea that Pluis is a star now, just als Frodo the cat ...